نقش کولین در تغذیه طیور

تاریخچه کولین

 اولین بار کولین در سال 1849 از صفرای خوک جدا شد. ولی نقش آن در تغذیه تا زمان کشف انسولین (دهه 1930) شناخته نشد.

 در آن زمان تجزیه چربی در کبد به واسطه وجود انسولین جدا شده از سگ مشاهده شده بود و همچنین این واقعیت که تجزیه چربیها نه تنها بوسیله لوزالمعده بلکه با وجود لستین نیز بهبود می‌یابد. سپس محققین گزارش کردند که کولین اثر "لیپوتروپیک" (ممانعت کننده تجمع چربی در کبد) در موشهایی که با کلسترول یا پروتئین زیاد تغذیه شده بودند، داشته و آنها را در مقابل عارضه کبد چرب محافظت می‌کند.

 کولین کلراید

 یک ماده مغذی مهم

کولین کلراید یا تری متیل 2-هیدروکسی اتیل آمونیوم کلرید یک ماده مغذی ضروری برای رشد مطلوب حیوانات خصوصاً طیور، خوک و حیوانات خانگی است. کولین بعنوان یک ویتامین طبقه‌بندی می‌شود و متعلق به گروه ویتامینهای B است ولی نقش کوآنزیمی ندارد. محلول در آب بوده و به آن ویتامین 4B نیز گفته می‌شود. اما کولین بیشتر شبیه به یک اسیدآمینه یا اسید چرب ضروری عمل می‌کند. براساس فعالیت بیولوژیکی که دارد، در طبقه‌بندیهای مواد مغذی قرار نمی‌گیرد، گرچه طبقه‌بندی آن تقریباً به اندازه درک عمل بیولوژیکی آن اهمیت ندارد. کولین با متابولیسم و سنتز گلیسین، بتائین، سیستئین، سرین، متیونین و بسیاری از ترکیبات بیولوژیکی که محتوی عامل متیل هستند، ارتباط دارد.

اعمال متابولیکی کولین عبارتند از:

- بخش مهمی از فسفاتیدیل کولین و فسفوکولین است و حدود 80-70% کل فسفولیپیدها را در بدن تشکیل می‌دهد.

- ضروری در ساخت، تنظیم و نگهداری غشاء کامل و متخلخل سلول است. بعلاوه سبب  بلوغ طبیعی غضروف استخوان و جلوگیری از پروزیس در جوجه گوشتی می‌شود.

- نقش حیاتی در حمل و نقل و متابولیسم چربیها دارد. از این رو از تجمع غیرطبیعی چربی در کبد که عارضه «کبد چرب» نامیده می‌شود جلوگیری می‌کند.

- بخش ضروری در تشکیل استیل کولین می باشد که عامل انتقال پیام‌های عصبی در سیستم اعصاب سمپاتیک است و سبب نمو مغز می‌شود.

- کولین منبع گروه‌های متیل آزاد است که ضروری برای اعمال بیولوژیکی متعددی از جمله تشکیل متیونین می‌باشد.

نکته:

هنگامیکه نیاز کولین از طریق جیره تأمین نشود، حیوان قادر است از متیونین برای تولید کولین جهت فعالیتهای ضروری استفاده کند. در صورت وجود کولین مازاد بر نیاز، چون بدن قادر به ذخیره آن نیست، اکسید شده و به بتائین تبدیل می‌شود. بنابراین همه کولین در بدن مورد متابولیسم قرار گرفته و در مسیرهای بیوشیمیایی استفاده می‌شود. اکسیداسیون کولین فرایندی است که تولید انرژی می‌کند و یکی از منابع عمده گروه متیل در مسیر سنتز متیونین در حیوانات است (Garrow,2007).

وقتی پولتهای تخمگذاری که در دوران پرورش از کولین زیاد تغذیه نموده اند از جیره های غذایی با کمبود شدید کولین تغذیه می نمایند درصد چربی در کبد افزایش پیدا میکند. در کبدهای جوجه های با کمبود کولین محتویات چربی در ماده ها بیشتر از نرها است هر چند کمبود کولین در مرغهای بالغ مادر تغذیه شده از جیره­ های معمولی نادر است.

Nesheim و همکارانش نشان داده اند که پولتهای تغذیه شده از مقادیر بالای کولین در طول سنین ۸ تا ۲۰ هفتگی دوران رشد با احتمال بیشتری کبدهای چرب را موقعی که در جیره های غذایی با کولین پایین تصفیه شده قرار میگیرند نشان می دهند. پولت هایی که از مقادیر مینیمم کولین بهنگام همان دوره رشد استفاده می­کنند کبدهای چرب کمتری را نشان می دهند. این نتایج نشان می دهند که جوجه های بالغ می توانند کولین را سنتز نمایند اما بطور کامل در صورتیکه از جیره های محتوی مقادیر فراوان کولین استفاده کنند تکامل را نشان نخواهند داد. غیر از پروزیس هیچگونه جراحاتی که تصور کمبود کولین را در ما بوجود آورد در جوجه های جوان مشاهده نمی شود. کبدهای چرب بزرگ شده در پولتها و در مرغها مشاهده میشود.

 چرا کولین در جیره های مبتنی بر گندم کمتر نیاز است؟

ذرت و کنجاله سویا حاوی به ترتیب ۶۲۰ و ۲۷۹۴ میلی گرم در کیلوگرم کولین هستند. گندم دارای ۱۰۹۲ میلی گرم در کیلوگرم کولین است. یک جیره متعادل از ذرت و سویا حدود ۱۰۴۰میلی‌گرم در کیلوگرم و یک جیره مبتنی بر سویا و گندم ۱۴۰۸میلی‌گرم  در کیلوگرم کولین از غلات و سویا تامین می کنند. از این روست که جیره های مبتنی بر ذرت و سویا قطعا نیاز به کولین دارند اما جیره های مبتنی بر سویا و گندم به سختی می توان پذیرفت که کمبود دارند خصوصا اگر بدانیم که جیره دارای گندم از نظر بتائین غنی است.

اگر به عنوان پروتئین از دی دی جی اس که حاصل از فرآیند تولید سوخت پاک از ذرت است یا گلوتن ذرت استفاده می کنید که این امر مصرف سویا در جیره را کاهش می دهد توجه کنید که نیاز به کولین کلراید افزایش می یابد.

تحقیق و بررسی:

واحد تحقیق و توسعه شرکت ماکیان مکمل کیمیا